O motywacji do nauki słów kilka…

    Wszyscy dorośli doskonale wiemy, że z motywacją bywa bardzo różnie. Czasami ją mamy, a czasami nie. Raz nam towarzyszy, a raz trudno ją w sobie znaleźć. Jest to bardzo normalne zjawisko, ponieważ nie zawsze mamy ochotę na wykonywanie danej czynności. Bywamy zmęczeni, znużeni, potrzebujemy odpocząć. Tak samo mają nasze dzieci. Jednak pracę nad motywacją dzieci często podejmują nauczyciele lub rodzice/opiekunowie. Warto wskrzesać motywację, aby pomóc młodemu człowiekowi stać się bardziej efektywnym w jego działaniach. Kształtowanie motywacji to także wpływanie na kreatywność i wiarę we własne możliwości. Motywacja to taka „czarodziejka”, dzięki której można osiągnąć założony cel, która pozwala na ukończenie działania, doprowadzenie do końca.

Oto kilka drobnych wskazówek:

• Pomóż dziecku jasno określić cel. Można go zwizualizować za pomocą rysunku czy opowiadania.
• Pochwała postępów. Warto chwalić za najmniejsze postępy, to inspiruje dziecko, dodaje mu wiary we własne możliwości. Aprobata, słowna pochwała, wzmocnienie pozytywne to najlepsze motywatory do działania. Kiedy coś nie wyjdzie, warto też wzmocnić dziecko, wesprzeć, dodać otuchy, aby mogło poprawić lub zdobyć daną umiejętność w późniejszym czasie. Dostrzegaj nie tylko sukcesy ale także starania dziecka! Doceniaj osiągnięcia a nie stopnie!
• Nie porównuj do innych dzieci czy rodzeństwa. Każdy ma inne możliwości i predyspozycje.
• Jeśli dziecko doświadczy porażki, nie udawaj, że nic się nie stało, nie zaprzeczaj jego uczuciom, jednak postaraj się zachęcić dziecko do rozwiązania problemu, zaproponuj swoje pomysły i wspólnie ustalcie te, które będą możliwe do zrealizowania.
• Zaproponuj nagrodę. I nie chodzi tu o nagrodę materialną. Dużo lepszym rozwiązaniem będzie zaproponowanie wspólnej aktywności, która spodoba się dziecku i będzie stanowiła czynnik motywujący, np. wspólne oglądanie filmu, zabawy na świeżym powietrzu itp.
• Stwórz z dzieckiem plan działania. Może to być numeryczny plan, w którym dziecko kolejno będzie skreślało lub zaznaczało ukończone etapy pracy
• Zróbcie bilans zysków i strat. Taka forma pozwoli przekonać się dziecku, co zyska, jeśli wykona daną czynność, co zyska, jakie będą tego pozytywne skutki czy następstwa, a co można stracić nie wykonując danej aktywności.
• Rozmawiaj. Dawaj wskazówki. Znajdź czas na wspólne podsumowanie dnia Twojego dziecka. Zapytaj, co mu się dobrego zdarzyło, jak sobie poradziło z wykonaniem danego zadania, kiedy udało mu się pokonać tremę, zrealizować cel- okaż swoją dumę i radość. Kiedy coś nie wyszło, dodaj otuchy. Lęk przed kolejnym niepowodzeniem może wywołać rezygnację z dalszych działań.
• Wspieraj ale nie wyręczaj. Nie odrabiaj prac domowych za dziecko. W ten sposób tylko udowadniasz, że dziecko samo sobie nie poradzi. Wdrażaj dziecko do samodzielnej pracy, samokontrola wykonania własnej pracy odgrywa ważną rolę w procesie uczenia się. Oczywiście możesz dziecku wytłumaczyć zagadnienie, polecić czy pokazać dodatkowe materiały, które pomogą/ułatwią dziecku naukę.
• Pamiętaj! Brak motywacji do nauki bardzo często wynika z niewykształcenia u dziecka nawyków do uczenia się, może też być skutkiem doznanych przez dziecko niepowodzeń. Nad motywacją do nauki trzeba pracować już od najmłodszych lat i regularnie je wspierać w tym procesie.

Literatura:

• Brophy. J – „Motywowanie uczniów do nauki”
• Buchner. Ch- „ Sukces w szkole jest możliwy”
• Hamer.H – „ Do efektywności nauczania”
• Harmin. M – „Duch klasy”. Jak motywować uczniów do nauki?
• Mc Ginnisa. A – „Sztuka motywacji”
• D. Stipek, K.Seal- „Jak nakłonić dziecko do nauki?”
• G.W.Green – „Jak pomagać dziecku w nauce?”
• A.Faber, E.Mazlish – „Jak mówić, żeby dzieci uczyły się w domu i w szkole”
• Strony internetowe: www.edux.pl, www.publikacje.edu.pl.

Opracowała: Ilona Śleżewska