Nauczanie zdalne stało się koniecznością – również dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wywołało to obawy i troskę o dzieci i młodzież nie tylko wśród nauczycieli, ale przede wszystkim wśród rodziców.
Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE) oraz posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego powinni zostać w sposób szczególny objęci opieką w trakcie realizacji nauczania na odległość. Jak taką pracę zorganizować? Jak pomóc uczniom, którzy najbardziej potrzebują wsparcia?
Każde dziecko musi mieć równy dostęp do edukacji w ramach nauczania zdalnego wykorzystując narzędzia i sposoby pracy adekwatne do jego możliwości i potrzeb w oparciu o dokumentację (IPET, WOPFU). Uczniowie ze SPE jeśli mają problem z wykorzystaniem metod pracy używanych w zdalnej edukacji mają prawo do alternatywnej metody edukacyjnej w oparciu o obowiązujące warunki, możliwości i jego dokumentację.
Nauczyciel wspomagający w nauczaniu zdalnym powinien:
W całym procesie edukacji zdalnej niezwykle istotnym elementem jest też ciągłe udzielanie i odbieranie informacji zwrotnej od ucznia i rodziców na temat jakości współpracy. To pozwoli na bieżąco wyeliminować problemy, a przyczyni się do uzyskania jak najlepszych efektów wzajemnej pracy. Istotne też jest zaangażowanie rodziców w pomoc edukacyjną własnych dzieci. Ten szczególny czas powinien być przeznaczony nie tylko na zdobywanie wiedzy, ale także na rozwijanie innych form aktywności, w tym aktywności fizycznej dziecka. Ważny też jest odpoczynek, wzmacnianie relacji rodzinnych oraz pobudzanie zainteresowań i ich rozwijanie. Warto przygotować plan dnia wraz z dzieckiem. Ułatwi on stały rytm funkcjonowania dziecka, w sposób jasny i czytelny będzie organizował jego dzień oraz da poczucie bezpieczeństwa i wzmocni potrzebne mu poczucie kontroli.
Ilona Śleżewska